چرا نایلون، چرا نایلکس؟
نایلون و نایلکس دو نوع متفاوت از مواد پلاستیکی هستند که برای مصارف مختلف استفاده میشوند. ویژگیهای نایلون نوعی پلیمر: نایلون یک نوع پلیمر
اگرچه پاسخ دقیق به این سوال کمی پیچیده است، اما پاسخ درست در یک کلمه خلاصه می شود، گرما. در حالی که ترموستها و ترموپلاستیکها دو کلاس مختلف از پلیمرها هستند، چیزی که آنها را منحصر به فرد می کند نحوه عملکرد و پاسخ آنها در برابر گرما است.
بیایید بیشتر به ترموست ها و ترموپلاستیک ها نگاه کنیم، مزایا و معایب آنها را مورد بحث قرار دهیم و صنایعی که از این مواد پیچیده تأثیر میپذیرند را مورد بررسی قرار دهیم.
ترموستها مواد پلیمری هستند که در اثر گرم شدن دچار تغییر دائمی در ساختار مولکولی خود میشوند که در نتیجه یک شبکهای از اتصالات عرضی برگشتناپذیر میباشد. این اتصالات عرضی باعث بهبود قابل توجهی در استحکام و پایداری حرارتی مواد می شود و آن را به انتخابی جذاب برای کاربردهای مختلف صنعتی تبدیل می کند. با این حال، هنگامی که پلیمرهای ترموست تحت فرآیند قالبگیری اولیه قرار گرفتند، به دلیل ایجاد ساختار شبکه سه بعدی که از تحرک مولکولی جلوگیری میکند، نمیتوان آنها را دوباره قالبگیری کرد.
ترموستها، مانند پلی یورتان، لاستیک ولکانیزه، رزینهای اپوکسی و فنولیک در اثر حرارت به طور برگشت ناپذیر سخت می شوند. در هنگام قرار گرفتن در معرض گرما (که به عنوان فرآیند پخت نیز شناخته می شود)، خواص شیمیایی و فیزیکی ترموستها به طور دائم تغییر می کند و در یک پیکربندی جامد ثابت می شود.
ترموست ها در دماهای بسیار پایین تری نسبت به سایر مواد، از دمای اتاق تا 300 درجه فارنهایت، تحت فرایند قرار میگیرند. اگرچه شروع کار قالبگیری ترموست ها، با جامدی نرم و یا مایع است، اما در شکل پخت شدهی خود، ترموست ها در برابر تغییر شکل مقاوم هستند و حتی زمانی که در معرض دما و فشار بسیار بالا قرار می گیرند، ذوب نمی شوند. این پایداری ناشی از گرما تنها یکی از مزایای ترموست است.
ترموستها مزایای قابل توجهی نسبت به سایر مواد دارند که ناشی از پایداری ابعادی آنها پس از فرایند پخت و ایجاد اتصالات عرضی است. از آنجایی که ترموست ها تغییر شکل نمی دهند در طیف گستردهای دمایی مقاومت بالایی ارائه می دهند. همین امر سبب کاربردهای فراوان این مواد در صنایع هوافضا، خودرو شده است.
ترموست مقاومت قابل توجهی در برابر بسیاری از عوامل محیطی نشان میدهند. همچنین بسیاری از ترموست ها در برابر آب مقاوم هستند این مواد هنگامی که در معرض اسیدهای معدنی و آلی در برابر خوردگی نیز مقاوم هستند.
ترموست ها همچنین انتخاب خوبی برای جلوگیری از خزش مکانیکی (گاهی اوقات جریان سرد نیز نامیده می شود) در شرایط قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تنشهای مکانیکی، هستند. با پایداری محیطی، ترموست ها برای استفاده در کاربردهای پزشکی، دریایی، زمین گرمایی و دفاعی آماده می شوند.
اگرچه استحکام آنها یک مزیت عمده است، وزن سبک و انعطاف پذیری گرماسخت ها همچنین آنها را به یک راه حل عالی برای محصولات مهندسی شده با مشخصات ابعادی دقیق تبدیل می کند. ترکیبی از مقاومت در برابر شرایط محیطی و نسبت استحکام به وزن بالا این مواد را به یک راه حل مناسب برای کاربردهایی تبدیل می کند که در آن به حداکثر رساندن راندمان و به حداقل رساندن مصرف انرژی بسیار مهم است. این ویژگی ترموستها را به گزینهای قابل اعتماد برای صنعت هوانوردی و دفاعی برای بسیاری از سیستم های عملیاتی حیاتی و اجزای ساختاری اصلی تبدیل کرده است.
استحکام بالا، مقاومت در برابر عوامل محیطی، سبکی و مقرونبهصرفه بودن از مزایای جذاب ترموستها میباشد. با ابن حال باید یک جنبه منفی وجود داشته باشد، بنابراین اجازه دهید به معایب آن نگاه کنیم.
در حالی که گرمای وارد شده استحکام و پایداری ترموستها را فراهم می کند، به یکی از معایب عمده آنها نیز منجر می شود. ترموستها در طول فرآیند پخت تحت یک تغییر شیمیایی اساسی قرار می گیرند که به طور مستقیم بر پایداری آنها تأثیر می گذارد. مواد ترموست رفتار شکست شکننده در صورت آسیب از خود نشان می دهند. مواد ترموست دارای عمر مفید نگهداری و انبارداری محدودی هستند. معمولاً مواد ترموست در مقایسه با سایر مواد به زمان پردازش طولانی تری نیاز دارند. هنگامی که ترموستها پخت میشوند، نمیتوان آنها را قالب گیری کرد یا تغییر شکل داد. این بدان معناست که گرماسخت ها را نمی توان به راحتی دوباره استفاده و بازیافت کرد.
پس از بررسی ترموستها، فرصت مناسبی است که نگاهی عمیق تر به ترموپلاستیک بیندازیم.
مانند ترموستها، ترموپلاستیکها با اعمال گرما به صورت فیزیکی تغییر شکل می دهند. ترموپلاستیکها معمولا به شکل گرانول در فرایندهای شکلدهی پلیمرها مورد استفاده قرار میگیرند. این مواد در حضور حرارت ذوب شده و با فرایندهایی مثل قالبگیری فشرده، تزریق و اکستروژن به شکل دلخواه پردازش می شوند.
بر خلاف ترموستها، ترموپلاستیکها ساختار شیمیایی خود را چه در حالت مذاب و جامد حفظ می کنند. اساساً، این بدان معنی است که با اعمال حرارات میتوان این مواد را به چرخه تولید مجددا بازگرداند.
ترموپلاستیکها را می توان به راحتی دوباره ذوب کرد و به شکلهای جدید درآورد، همین امر ضایعات تولید را به حداقل میرساند. ترموپلاستیکها در برابر مواد شیمیایی، حلالها، آلودگی، تشعشع و گرما مقاومت زیادی از خود نشان میدهند و در اثر قرار گرفتن در معرض این مواد معمولا شکل خود را از دست نمیدهند. پایداری شیمیایی آنها باعث میشود ترموپلاستیکها برای کاربردهایی که با سیالات خورنده در تماس هستند گزینه مناسب میباشند. ترموپلاستیکها را میتوان به راحتی با مواد افزودنی ترکیب کرد تا عملکرد آنها را بهبود بخشد و بالاترین استانداردهای خواص فیزیکی و مکانیکی، اشتعال پذیری یا زیست سازگاری را برآورده کند. ترکیب ترموپلاستیکها یکی از راههای ساده و مقرون به صرفه جهت ارئهی محصولی مهندسی با ویژگیهای خاص میباشد.
ترموپلاستیکها در دماهای بالا نرم شده و حتی میتوانند به شکل مذاب خود برگردند. برخی از ترموپلاستیک ها حتی در صورت قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید یا اشعه ماوراء بنفش برای مدت طولانی تخریب می شوند. اگرچه ترموپلاستیکها میتوانند فشار و تنشهای مکانیکی قابل توجهی را تحمل کنند، اما تحت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرما و تنش (که به عنوان خزش نیز شناخته می شود) ضعیف شده و آسیب میبینند. بر خلاف ترموستها فرایندهای شکلدهی ترموپلاستیکها مستلزم دمای بالاتری میباشد. همین امر سبب شده هزینههای تولید این مواد نسبت به ترموستها بیشتر باشد.
قالب گیری تزریقی یکی از مطمئنترین گزینههای قالبگیری برای ترموپلاستیکها است. قالبهای قالبگیری تزریقی بسیار پیچیده هستند و برای تولید قطعات باکیفیت باید دقت بالایی در طراحی و ساخت این قالبها صرف شود. به دلیل دما و فشار بالا در حین این فرایند، این قالب ها از فلزاتی مانند فولاد سخت شده ماشین کاری می شوند. طراحی و تکمیل برخی از قالبهای سفارشی ممکن است ماهها طول بکشد، که بر روند نهایی تولید تأثیر میگذارد.
کدام یک بهتر است، یک ترموست یا یک ترموپلاستیک؟ این بهترین سوالی نیست که میتوان پرسید. سوال بهتر این است: کدام ماده برای کاربرد مورد نظر گزینه مناسبی است؟
هر دو نوع پلیمر مزایای قابل توجهی دارند، اما هر کدام خواص و سطوح عملکرد متفاوتی را در شرایط خاص ارائه می دهند. درک نقاط قوت، عملکرد و آسیب پذیری ترموستها و ترموپلاستیکهای مختلف، انتخاب مواد، فرآیند و طراحی محصول را بهبود میبخشد.
تیم پلاس پلیمر دارای تجربه گستردهای در زمینه پلیمرهای پیشرفته با کارایی بالا است. زمانی که برای صحبت با تیم ما اقدام کنید، درباره ترموست ها و ترموپلاستیک ها بیشتر خواهید دانست و از مشاورههای تخصصی ما بهرهمند خواهید شد.
نایلون و نایلکس دو نوع متفاوت از مواد پلاستیکی هستند که برای مصارف مختلف استفاده میشوند. ویژگیهای نایلون نوعی پلیمر: نایلون یک نوع پلیمر
مواد اولیه تزریق پلاستیک، به عنوان یکی از اصلیترین فرایندهای تولید، در صنایع مختلف استفاده میشوند. این مواد، به صورت مایع در دما و فشار
مستربچ کلسیم کربنات به ماده ای گفته میشود که از کربنات کلسیم به عنوان ماده شیمیایی با فرمول CaCO3 ساخته شده است. این ترکیب مهم
پلی استایرن (Polystyrene)، یک پلیمر پلاستیکی گسترده به کارگرفته شده در صنایع مختلف است که انواع و کاربردهای آن به طور مفصل مورد بررسی قرار